Wij hebben momenteel geen pups en ook geen nestverwachting!

Beau x Lord Sky 22-2-2022

Op 22-2-2022 is Beau bevallen van haar 2de nest.
Ze heeft 4 prachtige dochters en 1 zoon gekregen die allemaal vlot en met flinke gewichten zijn geboren, we zijn dan ook supertrots op ons vijftal die allemaal al gereserveerd zijn.

Nest Hope x Lad 30 augustus 2021

Ons huidige nest, sja, waar te beginnen, laten we zeggen dat het geen leuk verhaal is.

Zaterdagavond 28 augustus kreeg onze Hope een duidelijke temperatuursdaling en dan weet je dat er binnen korte tijd wat gaat gebeuren,  zondag begon ze al mooi te rommelen en vanaf maandagochtend vroeg kreeg ze af en toe wat (pers)weeën.
De hulptroepen kwamen en het lange wachten begon met steeds een of meerdere flinke (pers)weeën, maar al wat kwam, geen pup, uiteindelijk toch getoucheerd en daaruit bleek dat er nog lang geen pup in het geboortekanaal lag.
Om zeker te weten of alles goed was, besloten we na een aantal uren dan maar bij de dierenarts langs te gaan, even zeker weten dat alles nog goed zou zijn, immers waren er een week eerder nog zes pups op de foto te zien.
Bij de dierenarts werd er een foto gemaakt en er is even vluchtig gekeken of er een hartslag te zien en dat was volgens de dierenarts in kwestie voldoende.


We hebben de dierenarts op dat moment gevraagd of zij een keizersnede noodzakelijk vond gezien Hope nauwelijks weeën had, maar dat was iets wat ze even met haar collega's wilde overleggen.
Omdat we merkten dat het wel erg lang duurde daar ivm een ander spoedgeval en Hope bepaald niet ontspannen binnen zat, besloten we in de auto te wachten, niet veel later kwam de dierenarts naar buiten en gaf ze aan dat ze vonden dat wij mensen wellicht te snel een keizersnede wilden en ze daar geen noodzaak toe zagen omdat het wel wat rommelde en met die mededeling werden we naar huis gestuurd.
Mocht er dan rond vijf uur nog niks geboren zijn, zouden we even weer kunnen bellen en dat hebben we uiteindelijk na nog een paar uur wachten weer gedaan, aangegeven dat Hope vrijwel geen weeën had, hooguit eens in de zoveel tijd een paar korte persweeën en dan was het weer klaar tenzij ze werd getoucheerd, dan kreeg ze zichtbaar sterkere persweeën waarop de dierenarts aangaf dat dan af en toe te doen, maar een keizersnee was volgens hen niet noodzakelijk tenzij ze een half uur achtereen persweeën zonder resultaat zou hebben.

We hebben Hope vervolgens eens in de zoveel tijd getoucheerd om zo krachtigere weeën op te wekken en uiteindelijk werd om 19.14 een piepklein teefje geboren van 242 gram, al uit vlies en met een hoop vechtlust in zich, ze werd drooggewreven en maakte hierop gelijk flink herrie, eenmaal aan de tepel was het ook duidelijk dat ze niet van plan was die weer los te laten en daarmee hadden we de stille hoop dat hierdoor snel meer en sterkere weeën zouden komen.
Helaas viel alles weer stil en besloten we rond acht uur dat we nogmaals met de dierenarts zouden bellen, ditmaal een andere omdat de eerste kliniek geen nachtdienst had.
Deze kliniek nam ons duidelijk serieuzer, maar op basis van de informatie (een pup geboren, vrijwel geen weeën, wel af en toe persweeeën en harde buiken), gaf deze ook aan van er is activiteit, er is een pup geboren, wacht het nog even af en dat advies is op zich op afstand ook niet gek, maar helaas viel daarna alles weer stil op wat persweeën zonder pup in het geboortekanaal na.
Hope bleef intussen ook gewoon alert met haar pup bezig terwijl ze het ondertussen heerlijk vond als we haar over haar flanken streelden, maar rond middernacht was er nog steeds geen tweede pup in aankomst en begonnen we het vertrouwen te verliezen dat deze er zelfstandig zou komen.

Uiteindelijk toch de dierenarts weer gebeld dat we er aan zouden komen en eenmaal daar kreeg Hope een injectie oxytocine toegediend, helaas ook hier onvoldoende effect waarna er na een half uur wachten is overgegaan tot een keizersnede.
En dan gaat alles snel en voor ons als wachtenden enorm traag, je wil zoveel en je kan niets anders dan duimen dat Hope er goed doorheen zou komen en natuurlijk ook in afwachting van haar kleine wondertjes en na wat een eeuwigheid leek te duren, kwam de assistent er aan met een bak vol pupjes, de mededeling dat Hope haar baarmoeder was gescheurd en hij gelijk terug moest om te assisteren en het advies met aan die ene kant beginnen met opwrijven omdat die de meeste kans zouden maken.
We hebben gewreven en gedaan, maar helaas waren enkele pups al overleden en twee anderen overleden ondanks al ons wrijven terwijl het vijfde pupje wel erg krachtig en flink bleek en een stukje zwaarder ook dan haar zusje die thuis al was geboren.

 

Eindstand vier teefjes en twee reuen waarvan enkel twee teefjes het hebben gered en dan begint wederom het lange wachten, want hoe zou Hope hierdoor komen, maar die bleek de keizersnede goed te hebben doorstaan en was al vlot na het uitwerken van de narcose, weer even alert en algauw druk in de weer met haar beide dochters.
Twee levende pupjes na een bevalling die anderhalve dag duurde en eindigde in een keizersnede, dat is een drama wat we nooit meer mee hopen te maken en wat je geen enkele andere fokker gunt, maar we zijn wel erg blij met het snelle ingrijpen van dierenarts Ilona van dierenkliniek Muggenburg die ons midden in de nacht zo heeft bijgestaan.

Om het drama compleet te maken, is het pupje wat de keizersnede overleefde, twee dagen later overleden, ze had nauwelijks een zuigreflex en kreeg sondevoeding, de reden zullen we niet weten, maar we zijn blij dat Hope het goed heeft doorstaan en ondanks dat het niet de bedoeling was een pup te houden, hebben we toch besloten dat de kleine, voor ons hele speciale Kidd gaat blijven.